1 – 5 listopada 2020 r.

Pożegnanie śp. Księdza Infułata Stanisława Maca

W niedzielę rano, 1 listopada 2020 r., w uroczystość Wszystkich Świętych, w wieku 84 lat zmarł Ksiądz Infułat Stanisław Mac – wieloletni opiekun Pueri Cantores Resovienses, twórca i pierwszy proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Jezusa w Rzeszowie, budowniczy Katedry Rzeszowskiej, były prepozyt Kapituły Katedralnej i długoletni dziekan Dekanatu Rzeszów.

Po śmierci trumnę z ciałem Księdza Infułata umieszczono w dolnym kościele Katedry Rzeszowskiej, aby wierni mogli o dowolnej porze przyjść pożegnać Duchownego.

Eksporta

4 listopada o godz. 15.00 odbyła się eksporta do górnego kościoła, po czym została odprawiona Msza Święta  w intencji Zmarłego, której w asyście ok. 40 księży przewodniczył biskup pomocniczy przemyski Stanisław Jamrozek.

Homilię wygłosił ks. Marek Pieńkowski, dyrektor Ośrodka Kultury i Formacji Chrześcijańskiej im. Służebnicy Bożej Anny Jenke w Jarosławiu, były wikariusz parafii katedralnej w Rzeszowie, który przedstawił m.in. pracowite życie Księdza Infułata, wielki trud tworzenia parafii i budowy kościoła w ciężkich czasach komunizmu, szczęśliwe chwile wizyty Jana Pawła II i wzruszającą wizję zasłużonego spotkania Wiernego Sługi Stanisława Maca z Panem Bogiem.

Msza św. pogrzebowa

5 listopada o godz. 11.00 w Katedrze Rzeszowskiej rozpoczęła się Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem Ordynariusza Diecezji Rzeszowskiej bpa Jana Wątroby z udziałem ok. 50 księży, w tym bpa Stanisława Jamrozka i proboszcza parafii katedralnej – księdza prałata Krzysztofa Gołąbka.

W słowach wprowadzenia bp Jan Wątroba powiedział m.in.:

– Dziękujemy za tę szczególną łaskę, którą Mu dał Pan w ostatnich godzinach, minutach Jego ziemskiej pielgrzymki, za łaskę dobrej śmierci. Dla tych, którzy byli przy Nim w tej godzinie, którzy byli świadkami Jego przechodzenia z tej ziemi do domu Ojca, to na zawsze będzie wielka lekcja, wielka katecheza, także dla nas – wszystkich kapłanów, sióstr zakonnych, wiernych świeckich. Dziękujemy za to kazanie, które nam wygłosił, nic nie mówiąc, ale tak świadomie i pokornie przechodząc z tej ziemi wprost w ramiona miłosiernego Ojca.

Homilię wygłosił ks. Stanisław Potera, emerytowany proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Rzeszowie i były dziekan dekanatu Rzeszów-Katedra, który również nawiązał do godziny śmierci ks. S. Maca, opisując ją na podstawie wspomnień ks. Krzysztofa Gołąbka opublikowanych w okolicznościowym biuletynie poświęconemu pamięci Zmarłego:

– Około godziny ósmej otoczyli Księdza Infułata Ksiądz Proboszcz Katedry, siostry zakonne, najbliższa rodzina.

Ksiądz Proboszcz: „Księże Infułacie, przynieść Komunię Świętą?”.

Ksiądz Infułat: „Proszę, ale najpierw spowiedź”.

Po niej sakrament namaszczenia chorych, Komunia św., udzielenie odpustu na godzinę śmierci i błogosławieństwo.

Wraz ze zgromadzonymi przytomnie, do ostatniej minuty, świadomie, włączył się w odmawianą Koronkę do Bożego Miłosierdzia, a potem w Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, chyba codziennie odmawianą, bo kartki brewiarza w tym miejscu były wytarte. A po wszystkim udzielił swojego ostatniego kapłańskiego błogosławieństwa i prosił, by nie przeszkadzać, bo chce ze spokojem powierzyć się Bożemu Sercu.

W dalszej części homilii ks. S. Potera odwołał się do testamentu ks. Stanisława Maca, cytując niektóre fragmenty z ostatniej woli byłego Proboszcza Katedry:

Na początku pragnę podziękować Panu Bogu za dar życia, za łaskę wiary oraz za dar powołania kapłańskiego. Dziękuję mu też za dobrych Rodziców, którzy mnie wychowali w duchu wiary i w miłości do Ojczyzny. Wdzięczny jestem całej rodzinie ze strony Siostry i Brata, którzy mnie darzyli sercem i życzliwością do końca. (…) Pan Bóg pozwolił mi przeżywać wielkie wydarzenia: Sobór Watykański II, Tysiąclecie Chrztu Polski, dwukrotne odwiedziny kopii Obrazu Jasnogórskiego, wybór Papieża Rodaka, którego osobiście witałem w Katedrze, i Jego odwiedziny w 1991 r., powstanie „Solidarności”, tego niezwykłego zrywu narodowego, utworzenie Diecezji Rzeszowskiej i Jubileusz Roku 2000. Za to wszystko serdecznie dziękuję Panu Bogu.

W ostatniej części kazania kaznodzieja mówił o „duchowym ojcostwie ks. Maca, które realizował jako proboszcz parafii”, a także o jego działalności kulturalnej, patriotycznej, trudzie wznoszenia świątyni oraz dźwiganiu „bolesnego krzyża niezrozumienia, oskarżeń, a nawet oszczerstw”.

Podczas obrzędu Komunii Świętej solista Pueri Cantores Resovienses, Tomasz Nowak, który wcześniej intonował psalmy, zaśpiewał „Pie Jesu” („Miłosierny Jezu”) Andrew Lloyda Webbera z akompaniamentem organowym Wiesława Siewierskiego, a dyrygent Marcin Florczak zagrał na skrzypcach „Nearer, my God, to Thee” Lowella Masona. Inni Chórzyści, jak Michał Kret i Konrad Leśniak, służyli do Mszy i pełnili rolę porządkowych.

Mowy pożegnalne

W dalszej części Eucharystii głos zabrali m.in. przedstawiciele duchowieństwa, władz i wspólnot parafialnych. Słowa pożegnania wygłosili kolejno: biskup pomocniczy przemyski Stanisław Jamrozek,  ks. Jan Młynarczyk – kolega z rocznika święceń ks. Maca, ks. Tomasz Kozicki – były wikariusz parafii katedralnej, o. Sebastian Chmiel – kombonianin pochodzący z parafii katedralnej, s. Julitta Kowalik – felicjanka pracująca w parafii katedralnej, Stanisław Kruczek – członek Zarządu Województwa Podkarpackiego w imieniu marszałka województwa podkarpackiego Władysława Ortyla, Rafał Czupryk – pełnomocnik Wojewody Podkarpackiego ds. Rodzin w imieniu wojewody podkarpackiego Ewy Leniart, Marek Ustrobiński – zastępca prezydenta Miasta Rzeszowa w imieniu prezydenta Rzeszowa Tadeusza Ferenca, Stanisław i Jadwiga Soplowie – przedstawiciele parafii katedralnej, Dorota Mikuła – przedstawicielka parafii Matki Bożej Częstochowskiej, Dawid Różański – przedstawiciel Liturgicznej Służby Ołtarza i Stanisław Żyracki, prezes Katedralnego Chóru Chłopięco-Męskiego Pueri Cantores Resovienses, który powiedział m.in.:

– Równo 10 lat po wybudowaniu tej Świątyni przez śp. Księdza Infułata Stanisława Maca nasz Chór Chłopięco – Męski z kościoła oo. Bernardynów został Chórem Katedralnym. Stało się tak za sprawą śp. Księdza Infułata, który w ogromnej mierze przyczynił się do rozwoju Zespołu liczącego obecnie blisko 100 osób i obchodzącego w tym roku 35-lecie istnienia.

Dziś cała społeczność Pueri Cantores Resovienses i Katolickie Towarzystwo Śpiewacze żegna w osobie śp. Księdza Infułata nie tylko Duchownego o niezwykłej osobowości i niezłomnego Kapłana, nie tylko niezrównanego Kaznodzieję i gorącego patriotę, ale przede wszystkim swojego wieloletniego opiekuna i wspaniałego mecenasa, którego wielkiemu sercu działalność naszego Chóru do końca była bardzo bliska.

Kiedy kilkanaście tygodni temu zapytałem Księdza Infułata, czy pojedzie z nami jeszcze raz do Jarosławia i swojego ukochanego Zarzecza, odpowiedział: „Stasiu, mnie pozostało już tylko modlić się o dobrą śmierć”.

Widać Bóg wysłuchał modlitwy naszego nieodżałowanego opiekuna, który odszedł do Pana w otoczeniu najbliższych na plebani kościoła będącego Jego dziełem.

Czcigodny Księże Infułacie, Bóg zapłać za wszystko, co dla nas zrobiłeś. Niech nasz Pan obdarzy Cię wiecznym pokojem. A ponieważ tak bardzo kochałeś muzykę, zapewne Bóg odda Ci pod opiekę któryś z niebiańskich Chórów, do którego może kiedyś, jako Twoi Chórzyści, dołączymy, jeśli tylko taka będzie wola Boża. Amen.

S. Żyracki odczytał również list od Marka Stefańskiego – mistrza organów, twórcy obecnego Podkarpackiego Festiwalu Organowego.

W imieniu rodziny zebranym podziękowała Teresa Mroczka, siostra ks. Maca, która podziękowała wiernym, ks. Krzysztofowi Gołąbkowi i księżom wikariuszom z parafii katedralnej, siostrom felicjankom wraz z s. Assumptą oraz  Władysławowi Stańce, koledze z liceum ks. Maca, który towarzyszył Mu jako współpracownik i przyjaciel do końca życia.

Wspominając brata Teresa Mroczka dodała: „To był człowiek bardzo twardego charakteru, był wizjonerem. Jego nie zadowalało to, co jest dziś. On już widział naprzód, wiele lat. Jako rodzina jesteśmy z tego dumni. (…) Dziękuję Panu Bogu, że nam dał takiego Staszka”.

Na zakończenie liturgii głos zabrał ks. Krzysztof Gołąbek, proboszcz parafii katedralnej i dziekan dekanatu Rzeszów-Katedra, mówiąc m.in.:

– Ksiądz Infułat był dla nas wzorem pracowitości i troski o Kościół, a w dekanacie zawsze budował atmosferę braterstwa i służby ludziom. Będziemy długo pamiętać Jego gorliwość i właściwe spojrzenie na duszpasterskie problemy. W swoim testamencie napisał: „Najświętsze Serce Pana Jezusa i Niepokalane Serce Maryi były skrzydłami mojego życia i mojej pracy duszpasterskiej, dlatego pragnę, aby ta cześć trwała nadal w parafii  katedralnej”.

Księże Infułacie, na ile potrafimy, ten testament będziemy wypełniać – powiedział na koniec ks. K. Gołąbek, dziękując wielu osobom za opiekę nad ks. S. Macem oraz przygotowanie i udział w uroczystościach pogrzebowych.

Pogrzeb

Po Mszy św. ciało Księdza Infułata Stanisława Maca przewieziono na Cmentarz Wilkowyja, gdzie zostało złożone, zgodnie z testamentem Zmarłego, w najbliższym sąsiedztwie Grobowca Kanoników Katedralnych – w grobowcu, który za życia sam wcześniej przygotował i zaprojektował.

Po uroczystościach pogrzebowych mogiłę pokryły kwiaty i liczne wieńce, a wśród nich także ten od Pueri Cantores Resovienses, który w imieniu Chóru został złożony przez prezesa Stanisława Żyrackiego.

Uroczystości pogrzebowe transmitowane były przez Katolickie Radio „Via” i na profilu Facebook parafii katedralnej (https://www.facebook.com/KatedraRzeszow).

Życiorys

Ks. Stanisław Mac urodził się 27 kwietnia 1936 r. w Cieszacinie koło Jarosławia. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Jarosławiu wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu, w którym 12 czerwca 1960 r. w przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Franciszka Bardy.

Duchowny pracował jako wikariusz w Zręcinie, Brzyskach, Starym Żmigrodzie, Krośnie i Kosinie. W 1972 r., będąc wikariuszem parafii w Słocinie, rozpoczął duszpasterstwo na osiedlu Drabinianka w Rzeszowie.

W 1976 r. został pierwszym proboszczem nowo utworzonej parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Rzeszowie i rozpoczął budowę kościoła, który w 1991 r. konsekrował Jan Paweł II, a który od 1992 r. jest katedrą diecezji rzeszowskiej.

W 2005 r. ks. Stanisław Mac został protonotariuszem apostolskim (infułatem). Od 2011 r. przebywał na emeryturze w parafii katedralnej.

STANISŁAW ŻYRACKI